ΩΜΟΣ / ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΕΝΟΝΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΕΦΑΛΟΥ ΒΡΑΧΙΟΝΙΟΥ

Πρόκειται για φλεγμονή στον τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου βραχιονίου μυός (μκδ) που προκύπτει μετά από βίαιη κάκωση από πτώση σε προτεταμένο μέλος  είτε επαναλαμβανόμενο μικροτραυματισμό,  λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων (VOLLEY, TENNIS, οικοδόμος κ.ά.). Χαρακτηρίζεται από φλεγμονή εντός της αύλακος του τένοντος στην πρόσθια επιφάνεια του βραχιονίου είτε από εκφύλιση της μάζας του προκαλώντας πρόσθιο πόνο κατά τον ώμο, ο οποίος δύναται να ακτινοβολεί περιοχικά.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

• Αναφορά για πρόσθιο πόνο σε ώμο
• Πίεση επί της μκδ με τα ακροδάκτυλα του εξεταστή εκφράζεται με έντονο – συγκριτικά με το υγιές – πόνο.
• ΤΕST YERGASON ++ (γενικά, η διάγνωση τίθεται κλινικά.)
• Η ακτινολογική απεικόνιση ίσως αναδείξει παθολογία τινά ίσως όχι – δεν είναι ειδική εξέταση.
• Η Μαγνητική Τομογραφία και το υπερηχογράφημα αποτελούν εξετάσεις μελέτης της ασθένειας.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

• Χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών
• Φυσικοθεραπεία – Ανάπαυση
• Ένεση στεροειδών αντιφλεγμονωδών

Σε περιπτώσεις όπου η νόσος ανθίσταται τότε συνίσταται χειρουργική – αρθροσκοπική αντιμετώπιση.

• Σε ορισμένες περιπτώσεις ο τένοντας της μακράς κεφαλής του δικεφάλου βραχιονίου μπορεί να υποστεί ρήξη με αποτέλεσμα να συσταλεί κοντά στην μάζα του μυός, περιφερικά, δίνοντας χαρακτηριστική μορφολογία στο βραχίονα (μπράτσο): «σημείο του ΠΟΠΑΊ».
• Συμβαίνει μετά από εφαρμογή μεγάλου βάρους στο μέλος και ιδία σε άρση βαρών «άνωθεν της κεφαλής», καθώς επίσης  σε αθλητές πιο προχωρημένης ηλικίας (άνω των 35ετών) και σε υπέρχρηση του μέλους.
• Το κάπνισμα και η χορήγηση στεροειδών αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

• Η Διάγνωση είναι πάντα κλινική όπου ο ασθενής περιγράφει οξύ, επώδυνο επεισόδιο μετά χαρακτηριστικού ήχου.ο βραχίονας χαρακτηρίζεται από τη χαρακτηριστική σαν μπάλα συρρίκνωση του δικεφάλου βραχιονίου μυός (popeye sign). Εμφανίζεται μετά πόνου και οιδήματος στο πρόσθιο άνω 3μόριο του βραχιονίου.
• Η απλή ακτινογραφία λαμβάνει χώρα ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα αποσπαστικού κατάγματος.
• Η μαγνητική τομογραφία έχει θέση προς επιβεβαίωση της διάγνωσης.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

• Αρχικά χορηγούνται αντιφλεγμωνώδη, όπου ενδείκνυνται και παγοθεραπεία, μετά αναπαύσεως.
• Σε μεγάλες ηλικίες με χαμηλές απαιτήσεις και σε ασθενείς μέσης ηλικίας των οποίων οι αθλητικές ή επαγγελματικές υποχρεώσεις δεν είναι υψηλού επιπέδου και απαιτήσεων εξηγείται ότι πέραν του αισθητικού προβλήματος το λειτουργικό έλλειμμα δεν είναι μεγάλο και αποφασίζει ο ασθενής για την τελική αντιμετώπιση: συντηρητική ή χειρουργική

Στους υπόλοιπους ασθενείς η αντιμετώπιση είναι χειρουργική μετά ανευρέσεως και καθηλώσεως του τένοντος στην κεφαλή του βραχιονίου, υπό της αύλακός του.

Φυσιολογικά ο τένοντας της μακράς κεφαλής του δικεφάλου του ώμου ευρίσκεται έμπροσθεν της βραχιονίου κεφαλής, εντός του βοθρίου του και σταθεροποιείται  στη θέση του από τον εγκάρσιο – βραχιόνιο σύνδεσμό του. Η βλάβη αυτής της σταθεροποιητικής δομής προκαλεί αστάθεια: εξάρθρημα ή υπεξάρθρημα του τένοντος.

ΑΙΤΙΑ

• Αθλήματα επαφής (ράγκμπυ, ποδόσφαιρο κλπ.), πτώσεις, βαρειές εργασίες, άρση βαρών, κακή φυσική κατάσταση του αθλητή, ανεπαρκής φυσική προετοιμασία προ αγώνος ή προπόνησης αιτιώνται για τον τραυματισμό αυτόν.
• Επίσης δύναται να προκληθεί μετά από χειρουργικές επεμβάσεις.
• Συχνά συνυπάρχουν βλάβες – ρήξεις σε τενόντιο πέταλο, υποπλάτιο οπότε ο τένων «μεταναστεύει» ενδοαρθρικά.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

• Κλινική εικόνα: Πρόσθιος πόνος , αμβλύς ήχος στην πρόσθια επιφάνεια του ώμου που αναπαράγεται σε κινήσεις, και συνοδός τενοντοπάθεια υποπλατίου συχνά συνυπάρχουν.
• Η Μαγνητική Τομογραφία και το υπερηχογράφημα είναι εξετάσεις που βοηθούν στην διαγνωστική προσπέλαση της νόσου.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία της συμπτωματικής αστάθειας της μκδ είναι χειρουργική μετά τενοδέσεως ή τενοτομής σε λίγες περιπτώσεις, ανοικτής ή αρθροσκοπικής.