ΓΟΝΑΤΟ / ΒΛΑΒΕΣ ΜΗΝΙΣΚΩΝ

(ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΣΕ ΡΗΞΗ ΜΗΝΙΣΚΟΥ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ)

Οι μηνίσκοι καθηλώνονται στη θέση τους με συνδέσμους

• Πρόσω μετά του διάμεσου συνδέσμου
• Οπίσω μετά των συνδέσμων του Hamphrey και του Wrisberg, όπου εκφύονται από το οπίσθιο κέρας του έξω μηνίσκου οποίο σταθεροποιείται επί του οπισθίου χιαστού συνδέσμου.

Πλαγίως και περιμετρικά της εξωτερικής επιφάνειας τους σταθεροποιείται μετά των μηνισκο-θυλακικών συνδέσμων.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

• Σε βαρέα διαστρέμματα της άρθρωσης του γόνατος δύναται να τραυματισθούν οι δομές αυτές. Το ιστορικό δηλώνει την βαρύτητα του τραύματος όπως εν ώρα άθλησης ή πτώσης εξ ύψους ή τροχαίου ατυχήματος.
• Ο κλινικός έλεγχος καταδεικνύει οιδηματώδες (πρησμένο) και επώδυνο γόνυ, με παρουσία χαρακτηριστικών κλικς, απτικών ή/και ακουστικών. Ο ασθενής αδυνατεί να περπατήσει ευχερώς το πρώτο διάστημα. Χρησιμοποιεί πατερίτσες, κρύα επιθέματα, αντιφλεγμονώδη αγωγή και επίδεση.
• Η μαγνητική τομογραφία βοηθά πολύ στην τελική διάγνωση. Πάραυτα παρουσιάζει υψηλά ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα που προσανατολίζουν εσφαλμένα τον ιατρό στην εφαρμογή του τελικού θεραπευτικού προγράμματος. Γι΄αυτό θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

• Συντηρητική αγωγή με επίδεση, πατερίτσες, παγοθεραπεία και ανύψωση του μέλους, μετά αντιφλεγμονώδους αγωγής είναι η πρώτη γραμμή θεραπείας.
• Η χειρουργική – αρθροσκοπική αντιμετώπιση συμπληρώνει την αγωγή, με στόχο την επισκευή των βλαβών μετά συρραφής της ρήξεως των συνδέσμων των μηνίσκων, όπου είναι εφικτό.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

Πρόκειται για ανώμαλη ανάπτυξη του μηνίσκου (κυρίως του έξω), η οποία οδηγεί σε υπερτροφικό και δισκοειδή στο σχήμα διαμόρφωση αυτού, αντί της φυσιολογικής «ωσάν ημισέληνου» μορφής αυτού.

Απαντάται στο 3-5% του γενικού πληθυσμού.

Γίνεται αντιληπτός  με πόνο και χαρακτηριστικό ήχο σε κινήσεις.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Κλινικά η νόσος εκφράζεται με πόνο στην γραμμή της άρθρωσης και ήχο ακουστικό ή/και απτικό.

Παρουσιάζεται κατά κανόνα στην εφηβεία.

Ακτινολογικά διαπιστώνεται διεύρυνση του μεσάρθριου λόγω του όγκου του μηνίσκου και διαταραχή της φυσιολογικής ανάπτυξης του μηριαίου κονδύλου.

Χαρακτηριστικά είναι τα ευρήματα στη μαγνητική τομογραφία όπου διαπιστούται η παρουσία μεγάλου και διευρυμένου μηνίσκου, ενίοτε μετά παρόντων ρήξεων στη μάζα του.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Συντηρητική αγωγή ακολουθείται μόνο ασυμπτωματικούς ασθενείς με δισκοειδή μηνίσκο.

Χειρουργική αντιμετώπιση εφαρμόζεται σε όλους τους συμπτωματικούς ασθενείς. Λαμβάνει χώρα ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΙΚΗ  μερική μηνισκεκτομή και ειδική διαμόρφωση καθώς και επισκευή όπου χρειάζεται (Wrisberg variant).

• Πρόκειται για κατάσταση κατά την οποία υγρό της άρθρωσης του γόνατος συσσωρεύεται εντός ή παρακείμενα του έσω ή του έξω μηνίσκου.
• Συνήθως συνυπάρχει με ρήξεις των μηνίσκων.
• Τύποι:
  • Ενδομηνισκικές κύστεις = κυρίως σε έσω μηνίσκο και δη σε οπίσθιο κέρας
  • Εξωμηνισκικές (παραμηνισκικές) κύστεις = κυρίως σε έξω μηνίσκο. Η ρήξη του μηνίσκου λειτουργεί σαν μία βαλβίδα μονής κατεύθυνσης του υγρού (χωρίς επιστροφή), συσσωρευόμενο σε παρακείμενο χώρο.
• Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι οι χόνδρινες βλάβες και η ρήξη προσθίου χιαστού συνδέσμου.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

• Εκ του ιστορικού προκύπτει τραύμα ή χρονία βαρεία εργασία.
• Κλινικά διαπιστώνεται τοπική διόγκωση (σε παραμηνισκικές κύστεις), πόνος και, ενίοτε, αίσθημα εμπλοκής ή χαρακτηριστικό ήχο. Στην ψηλάφηση η μάζα δύναται να είναι επώδυνη, αλλά μπορεί και να μην είναι. Υπάρχει και απτικός ήχος, κατά την κίνηση της άρθρωσης.
• Στη βάδιση υπάρχει πόνος και χωλότητα.
• Στη μαγνητική τομογραφία απεικονίζονται το σύνολο των βλαβών που έχουμε πρωτίστως υποπτευθεί.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

• Συντηρητικά εφαρμόζεται:
  • Πρόγραμμα παγοθεραπείας, ανάπαυσης και χορήγησης μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών σε περιστατικά με μικρές κύστεις, αναμένοντας την ύφεση της νόσου.
  • Έγχυση στεροειδών αντιφλεγμονωδών εντός της κύστεως.
• Χειρουργικά αντιμετωπίζεται ο υποκείμενος παράγοντας  (π.χ. ρήξη μηνίσκου) που την προκαλεί και αφαιρείται η κύστη είτε αρθροσκοπικά είτε / και ανοικτά, όπου πρέπει και αξιολογείται από τον προεγχειρητικό σχεδιασμό.

(δείτε και ΡΗΞΗ ΜΗΝΙΣΚΟΥ)

Πρόκειται για φυσιολογική φθορά στους μηνίσκους  που επέρχεται με το πέρας του χρόνου και τον τρόπο με το οποίο «ταλαιπωρήθηκε» το γόνατο, μέσα στις καθημερινές δραστηριότητες.

Παρουσιάζεται μετά την 4^η δεκαετία της ζωής των ασθενών, κατά κανόνα.

Χαρακτηριστική είναι η αρθροσκοπική εικόνα του, όπου ο μηνίσκος παρουσιάζεται ραγείς  με «δίκην τριχιδίων» εικόνα να καταλαμβάνει την επιφάνειά του.

Συνυπάρχει χονδρομαλάκυνση στην πάσχουσα  άρθρωση.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από τα συνήθη συμπτώματα του πόνου στο  γόνυ, αίσθημα εμπλοκής,  απτικού ή/και ακουστικού ήχου, οιδήματος, χωλότητας.

Η διαφορά από τις λοιπές ρήξεις μηνίσκων έγκειται στο ότι η έναρξη των συμπτωμάτων, στην παρούσα περίπτωση, είναι αιφνίδια, χωρίς ιστορικό σαφούς τραυματισμού ή με πολύ ελαφρύ τραύμα.

Τα κλινικά tests είναι τα ίδια με τις τραυματικές ρήξεις μηνίσκων.

Η απλή ακτινογραφία αναδεικνύει στένωση του πάσχοντος μεσάρθριου διαστήματος, με πίθανη σκλήρυνση του υπό- και υπερ- κείμενου υποχόνδριου οστού.

Η μαγνητική τομογραφία επιβεβαιώνει τη διάγνωση (ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΤΕΙ -> ΤΗΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ)

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η συντηρητική αγωγή με παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη όπου επιτρέπεται, φυσικοθεραπείες, ολιγοήμερος  αποφόρτιση – ανάπαυση είναι η πρώτη γραμμή θεραπείας.

Η αρθροσκοπική αντιμετώπιση είναι η σημαντική  θεραπευτική προσέγγιση, όχι, πάραυτα, η πιο αποτελεσματική σε αυτή την περίπτωση. Τα αποτελέσματα εκφέρονται αντιστρόφως ανάλογα με το βαθμό εκφύλισης της άρθρωσης (μεγάλη εκφύλιση, χειρότερο το τελικό αποτέλεσμα).

Στην παρούσα λαμβάνονται υπ΄όψιν και άλλες «παρεμβάσεις» για την καλύτερη τελική έκβαση, π.χ. απώλεια βάρους, άσκηση, τροποποίηση των καθημερινών λειτουργιών, οστεοτομίες γόνατος, έγχυση μεσεγχυματικών κυττάρων, υαλουρονικό νάτριο κλπ.